Με ιδιαίτερη χαρά δημοσιεύουμε σήμερα το άρθρο του Κώστα Ζαχαράκη, ενός πολύ καλού μας φίλου ο οποίος τους τελευταίους μήνες ζει και εργάζεται στο νησί της Κέρκυρας. Μαγεμένος και εντυπωσιασμένος από το νησί, παρατηρεί την αγάπη που έχουν οι Κερκυραίοι στον Άγιο Σπυρίδωνα και ένιωσε την επιθυμία να γράψει για το ''ΟΞΥΓΟΝΟ'', ένα άρθρο με κεντρικό θέμα τον Άγιο και να το δημοσιεύσουμε στο ιστολόγιό μας την ημέρα της εορτής του Αγίου!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΙΣ ΕΟΡΤΑΖΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ
Γράφει ο Κώστας Ζαχαράκης:
Τρία άφθαρτα λείψανα υπάρχουν στο Ιόνιο. Άγιος Σπυρίδωνας, Άγιος Γεράσιμος, Άγιος Διονύσιος. Του Αγίου Σπυρίδωνα -που γιορτάζει σήμερα- το άφθαρτο λείψανο βρίσκεται στην Κέρκυρα της οποίας είναι πολιούχος. Πολιούχος όμως είναι και για το Μεσολόγγι, τον Πειραιά και τη Βόνιτσα Αιτωλοακαρνανίας. Ένας από τους μεγαλύτερους Άγιους της ορθόδοξης πίστης!
Ο Ναός του Αγίου Σπυρίδωνα στη Βόνιτσα.
Στην Κέρκυρα οι κάτοικοι τον επικαλούνται διαρκώς. Ο Κερκυραίος θα πει πολύ πιο εύκολα ¨Άγιε μου Σπυρίδωνα!¨ παρά ¨Θεέ μου!¨, συνήθεια όχι καταδικαστέα στην πίστη μας, αφού η επίκληση των Αγίων και της Παναγίας επιτρέπεται και ενθαρρύνεται. Η δύναμη και η αγάπη τους εκπορεύεται από κείνη Του Χριστού.
Ποιος είναι όμως αυτός ο τόσο αγαπητός
και σπουδαίος Άγιος;
Ο Άγιος Σπυρίδωνας γεννήθηκε το 270
μ.Χ. στην Κύπρο από οικογένεια βοσκών.
Μορφώθηκε και διάλεξε το δρόμο της
οικογένειας. Γνωρίζουμε από διηγήσεις
πως οι άνθρωποι τον αγαπούσαν για το
πνεύμα και την καλοσύνη του. Έκανε μια
κόρη, την Eιρήνη. Όταν
έχασε τη γυναίκα του έγινε μοναχός και
κατόπιν ιερέας.Πόσο πολύ μοιάζει ο δρόμος του με το δρόμο καθενός από μας! Μια απώλεια, μια δυσκολία, ένα απροσδόκητο χτύπημα είναι που -παρά τον πόνο που προκαλεί- σε οδηγεί πολλές φορές εκεί που πρέπει να πας. Η ζωή των σπουδαίων ανθρώπων, όλων αυτών που μνημονεύουμε και θαυμάζουμε, δε διαφέρει ίσως από τη ζωή μας…
Το Καμπαναριό του Αγίου Σπυρίδωνα
στην Κέρκυρα.
Ακολουθώντας τη ζωή πια της Εκκλησίας έφτασε να γίνει Επίσκοπος και μάλιστα έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην Ά Οικουμενική Σύνοδο, εκεί όπου αμφισβητήθηκε το θεμέλιο του Χριστιανισμού, η τριαδικότητα Του Θεού. Η Παράδοση αναφέρει πως κρατώντας ένα κεραμίδι στο χέρι είπε ¨Εις το όνομα του Πατρός¨ και αναδύθηκε απ` αυτό η φωτιά με την οποία ψήθηκε, ¨Και του Υιού¨ και κύλησε νερό ανάμεσα από τα δάχτυλά του ,¨Και του Αγίου Πνεύματος¨ και έδειξε το χώμα που είχε απομείνει στην παλάμη του. Ανέλυσε δηλαδή το αντικείμενο στα τρία στοιχεία που το αποτελούσαν ώστε να κατανοήσουν οι διαφωνούντες της Συνόδου την τριαδικότητα.
Κοιμήθηκε το 348 μ.Χ. και τα επόμενα τρακόσια χρόνια το λείψανό του παρέμεινε στην Κύπρο. Μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη επί Ιουστινιανού και αιώνες αργότερα, λίγες μέρες πριν την Άλωση(!) , ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος φυγάδευσε το σώμα του Αγίου στη Σερβία. Η οθωμανική φωτιά απλωνόταν ταχύτατα και ακανόνιστα στη βαλκανική χερσόνησο και ο ευσεβής ιερέας έφυγε και πάλι αναζητώντας καταφύγιο στην Κέρκυρα που βρισκόταν υπό ενετική κατοχή. Μαζί του είχε πάρει και το λείψανο της Αγίας Θεοδώρας που θαρρείς πως το ενώνει μια κοινή μοίρα με κείνο του Αγίου Σπυρίδωνα αφού στον ίδιο ναό φυλασσόταν στην Κωνσταντινούπολη ενώ σήμερα βρίσκονται και τα δυο σε διαφορετικούς ναούς της Κέρκυρας.
Οι αρχές του νησιού θέλησαν να μεταφέρουν το σώμα του Αγίου στη Βενετία. Τους εμπόδισε ο ίδιος ο λαός της Κέρκυρας. Απροσδόκητο και ασυνήθιστο ακούγεται αυτό σήμερα ˙ ένας λαός υπό κατοχή αισθάνθηκε την αγάπη και την ενέργεια του Αγίου, τον ζήτησε και τον διεκδίκησε για τον τόπο του! Από τότε, ο δεσμός του Αγίου με τους Κερκυραίους είναι ολοζώντανος.
Πλησιάζοντας το ναό του Αγίου στο νησί βλέπει κανείς όχι μόνο ελληνικές επιγραφές αλλά και βουλγάρικες, σέρβικες, ρώσικες… Ο ορθόδοξος κόσμος αναγνωρίζει στο Σπυρίδωνα τον καταδεκτικό Άγιο που απαντά στις εκκλήσεις και τις προσευχές του.
Όμως και πάρα πολλοί καθολικοί έρχονται και προσκυνάνε ευλαβικά. Είχε πει κάποιος χαριτωμένα πως στην Κέρκυρα άθεο μπορεί να βρεις αλλά κάποιον που δε πιστεύει στον Άγιο Σπυρίδωνα όχι!
Ιδιαίτερη τιμή στον Άγιο αποδίδεται και στην κωμόπολη της Αιτωλοακαρνανίας, Βόνιτσα. Την παραμονή τελείται ο μέγας πανηγυρικός εσπερινός ενώ στις 12 Δεκέμβρη, μετά την πρωινή Θεία Λειτουργία, ακολουθεί λιτανεία με θερμή συμμετοχή του λαού. Πολλά είναι τα θαύματα που μπορεί να διαβάσει κανείς ή να βρει στο διαδίκτυο για τον Άγιο. Σημαντικότερα είναι όμως όσα λένε προφορικά οι πιστοί που τον αγαπούν και τον επικαλούνται. Εκείνοι ξέρουν πόσο κοντά νιώθουν με τον Άγιο Σπυρίδωνα και πόσο παρών είναι στη ζωή τους!
Στο άρθρο χρησιμοποιήθηκαν φωτογραφίες από την μηχανή αναζήτησης της Google. Σε περίπτωση που σε αυτές αναγνωρίσατε κάποια δική σας φωτογραφία και δεν συμφωνείτε για τη χρησιμοποίηση της στο ιστολόγιό μας, παρακαλώ να επικοινωνήσετε μαζί μας άμεσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου